ဒီဇင္ဘာ ၁၅ ရက္ေန႕ညက သူရဲ႕ငုတ္တုတ္ထင္ရွားေရးေဖာ္မ်ားစာအုပ္ကို ဖတ္ေနခဲ့ေသးတယ္။ ဓန၊ ျမန္မာ့ဓန မဂၢဇင္းေတြထဲက ဆရာၾကီးအီၾကာေကြးေရးတဲ့ သေရာ္စာေတြကို သတိရမိတယ္။ အသက္တေထာင္ ဂုလုေကြး ေကာင္းရာသုဂတိေရာက္ပါေစ.... သူ႕ဆြမ္းေကၽြးအလွဴေရစက္ခ်ရင္ ေကာင္းေလွာင့္ေတး ေကာင္းေလွာင့္ေတး ဆိုၿပီး သုံးခါရြတ္ရမယ္..အီေကြးလ်ာ၊ ဒကာဆိတ္၊ ဆိုက္ကားသမား စာကေလး တို႕ကို သတိရလ်က္
တိုက္ပြဲေပ်ာ္။
ပုခက္ထဲက အူ၀ဲဟစ္ကာ
စစ္ေၾကျငာၿပီး ေလာကႀကီး၏
ခါးသီးေတြ႕ႀကံဳ အလံုးစံုကို
မၿဖံဳအံခဲ ပြဲဆက္ႏႊဲရင္း
လူလဲေတာ္ေတာ္ ႀကီးခဲ့ေပါ့။
မိုက္လဲမိုက္လို႕ တိုက္လဲတိုက္ခဲ့
ရံႈးလိုက္တာလဲ အသေခၤ်။
ရဲလဲရဲလို႕ ႏႊဲလည္း ႏႊဲခဲ့
ႏိုင္ပြဲေတြလဲ အနႏၵ။
ဒီလိုပဲေပါ့
တုိက္ပြဲဆိုတာ သာခ်င္သာမယ္၊
တိုက္ပြဲဆိုတာ နာခ်င္နာမယ္၊
ဘယ္မွာ ခန္႕မွန္းသိႏိုင္မလဲ။
နာနာသာသာ ဘာမွမၿဖံဳ
စိတ္လံုၿခံဳရင္
မတုန္မလန္႕ဖ်ပ္ပါဘူး။
အဟုန္မတန္႕ရပ္ပါဘူး။
ေရွ႕ကဆီး၍
လမ္းခရီးထဲ သစ္ပင္လွဲမလား။
ေရွ႕ကကန္႕၍
အဟန္႕အတား ဆူးေတြထားမလား။
ေယာက်္ားေဟ့ေနာ္
တုိက္ပြဲေပ်ာ္
ကြၽန္ေတာ္တုိက္ရင္း တက္မွာပဲ။
ေက်ာ္ထြန္း(ဓႏုၿဖဴ) (ခ) အီႀကာေကြး။
No comments:
Post a Comment